Huidige BuurtBaners

Iris Dik

Mijn naam is Iris Dik. Ik ben geboren in 1964 en werk al sinds mijn studie kunstgeschiedenis in de praktijk van de beeldende kunst. Bijvoorbeeld parttime bij kunstuitlenen en bedrijfscollecties en als kunstjournalist, maar voornamelijk als zelfstandige in het ontwikkelen van culturele projecten. Mijn opdrachten waren vaak voor een gemeente, woningcorporatie of bedrijf voor gebiedsgerichte kunst/cultuurprojecten en het begeleiden van kunst in de Openbare Ruimte.

Mijn belangrijkste werkgebied is al vijftien jaar Amsterdam Nieuw-West, sinds vijf jaar toegespitst op Overtoomse Veld/Slotervaart. Daar werkte ik met een kunstcollectief aan het ontwikkelen van een programma in en om een projectruimte naast Metro Postjesweg. Onze projecten zijn interlokaal en intercultureel. Altijd gerelateerd aan deze buurt in ontwikkeling, de plekken en de mensen.

Stichting Samenwonen Samenleven in de Ru Paré Community, dat ook Huis van de Wijk De Buurtzaak beheert en programmeert, is een belangrijke lokale partner. Omdat zij wisten dat ik door de financiële en coronacrisis al een tijdje niet goed van dit werk kon leven, vroegen ze of een Buurtbaan iets voor mij zou zijn. Ik heb een groot netwerk in Slotervaart en in Nieuw-West als geheel. Mijn sociaal gerichte insteek vanuit kunst en cultuur in relatie tot alle ontwikkelingen in de stad was voor hen van meerwaarde.

Tijdens de coronacrisis zijn veel zelfstandige makers in de kunst hard geraakt en gedwongen geweest hun reserves op te maken. Omdat ik ‘nugger’ (Niet UitkeringsGerechtigde) ben- mijn partner is ook zzp’er- en door mijn leeftijd was ik het perspectief kwijtgeraakt. Ons inkomen is niet hoog. Maar om te kunnen ondernemen, moet je af en toe investeren. Ons inkomen was dus wel net te hoog voor een uitkering. Wij willen als kleine zelfstandigen juist niet in de bijstand terechtkomen!

In deze buurtbaan kan ik drie dagen werken bij de buurtbetrokkenen in Overtoomse Veld, outreachend vanuit de fijne Ru Paré Community. Plek en omgeving passen mij als een handschoen. Door de buurtbaan leer ik de lokale buurtgemeenschappen en wat daar speelt nog beter kennen. Ik leg verbindingen tussen verschillende soorten bewoners, kan hen helpen bij bewonersinitiatieven en het geeft voldoening dat ik mijn eigen netwerk van lokale bewoners en creatieven hier ook bij in kan zetten.

De vierde dag is voor ontwikkeling. Ik volg dan De EVC-coaching (Erkenning Verworven Competenties) bij Vrouw en Vaart. Daarnaast heb ik een coachen plus budget voor een opleiding Leiderschap in Cultuur (dat ik in de praktijk heb ontwikkeld maar waar ik nooit voor gecertificeerd ben). Dit alles maak dat ik weer werkplezier en perspectief heb teruggevonden na een zware periode. Over twee jaar hoop ik hierdoor beter beslagen ten ijs te komen en een baan te vinden. Als senioradviseur bij een cultuurinstelling, gemeente of bedrijf bijvoorbeeld. Óf in ons eigen kunstcollectief betaald in loondienst gaan als artistiek leider. Daar zijn we nu financieel nog niet aan toe. Maar de Buurtbaan geeft lucht om ook daar samen met coaches en anderen uit ons collectief naar toe te werken. Fijn om weer te dromen én doen!